آموزش ASP - عملگرهاي VBScript 

این جلسه در مورد عملگرها بحث خواهیم نمود که جزئی از مهم ترین و پرکاربرد ترین مباحث VBScript میباشد.


عملگرها به ما اجازه مي دهند كه با داده ها كار كنيم و آنها را تركيب كنيم تغيیر دهيم و يا جايگزين كنيم. 5 كلاس اصلي از عملگر ها وجود دارند كه ما در مورد آنها بحث خواهيم كرد. اولين نوع آنها عملگر انتساب(Assignment) ميباشد كه اكنون آن را ملاحظه خواهيم نمود:

عملگر انتساب
ما در مورد متغيرها بحث كرديم و توضيح دادیم كه داده ها در آنها ذخيره می گردند. اما درباره اين كه چگونه داده ها در متغير ها ذخيره مي شوند توضيحي داده نشد.عادي ترين راه براي ذخيره داده هاي متغيرها استفاده از عملگر انتساب مي باشد. عملگر انتساب در VBScript علامت مساوي (=) مي باشد. عملگر انتساب هر چيزي كه در سمت راست آن قرار بگيرد در متغيري كه در سمت چپ آن قرار مي گيرد ذخيره مي کند.
براي مثال كدهاي زير را در نظر بگيريد:


<%
Dim MyVariable
MyVariable = 3
MyVariable = 5
%>


اگر شما قبلا برنامه نويسي نكرده باشيد ممكن است از اين كه متغير MyVariable در يك لحظه هم مقدار 3 و هم مقدار 5 را گرفته است متعجب شده باشيد. بايد دقت نماييد كه عملگر انتساب را با مشابه آن در مبحث رياضیات اشتباه نگيريد. جمله سوم مي گويد كه متغير MyVariable برابر 5 مي باشد. اين جمله در داخل متغير MyVariable مقدار 5 را ذخيره مي كند.


به منظور يك دوره كوتاه ما خط به خط اين كدها را مورد بررسي قرار مي دهيم.
دردومین خط همان طور كه قبلا توضيح داده شد يك متغير تعريف شده است. در اين هنگام يك مقدار Empty در داخل متغير MyVariable ذخيره مي گردد. در خط بعد مقدار 3 به متغير MyVariable تخصيص داده مي شود. بنابراين در داخل جعبه اي كه داراي بر چسب MyVariable ميباشد هم اكنون مقدار 3 وجود دارد. در انتها مقدار 5 به متغيرMyVariable تخصيص داده مي شود. مقدار 3 كه وجود داشت اكنون از بين مي رود!


به اين نكته در هنگام برنامه نويسي دقت كنيد که در داخل متغير ها هرگز مقادير جديدي را جايگزين ننماييد تا زماني كه اطمينان حاصل كنيد كارتان با مقدار قبلي تمام شده است. اگر مسلم شد كه به جايگزيني يك مقدار براي استفاده بعدي نياز داريد ممكن است يك متغير دومي را ايجاد كنيد و آن را به شكل زير نگهداري نماييد:


<%
Dim MyVariableX, MyVariableY
MyVariableX = 3
MyVariableY = MyVariableX
MyVariableX = 5
%>


در اينجا خط دوم با دو متغير تعريف شده است MyVariableX و MyVariableY. در ابتدا در هر دو مقدار Empty قرار داده مي شود.
در خط بعد مقدار 3 در داخل MyVariableX قرار داده مي شود. مقدار دهي تنها با مقادير صريح مثل 3 يا 5 انجام نمي گيرد بلكه با متغير ها نيز صورت مي گيرد. در نهايت در هر دو متغير MyVariableY و MyVariableX مقدار 3 ذخيره مي گردد.


سرانجام در داخل MyVariableX مقدار 5 قرار داده مي شود. اين مساله بر روي متغير MyVariableY تاثيري ندارد. خط 3 هر چه كه در داخل MyVariableX وجود دارد به داخل MyVariableY كپي مي كند اما اين كار هيچ نوع ارتباط دائمي بين دو متغير MyVariableX و MyVariableY ايجاد نمي كند با اين كار MyVariableX با مقدار جديد مورد استفاده قرار مي گيرد. اما اگر شما هنوز به مقدار قبلي نياز داشته باشيد از طريق MyVariableY به آن دسترسي خواهيد داشت.
اكنون به آخرين نسخه ازين كدها نگاه كنيد:


<%
Dim ivar
ivar = 3
5 = ivar
%>


آيا فكر مي كنيد اين كد ها كار ميكند؟ (اولين پاراگراف مربوط به عملگرهاي انتساب را در صورتي كه اطمينان نداريد دوباره بخوانيد.)
جواب منفي است. اين كدها معتبر نمي باشد. دو خط اول قابل انتظار مي باشد اما خط سوم بي معني است. عملگر انتساب هر چه كه در سمت راست آن قرار دارد در داخل متغير سمت چپ كپي مي كند.در اين نمونه عدد 5 يك متغير نيست و در سمت چپ قرار دارد. عدد 5 نميتواند به عنوان نام يك متغير به كار رود زيرا نام متغير ها بايد با يك حرف آغاز شود.
ما از نوع integer در اين مثال ها استفاده نموده ايم اما مي توانستيم از انواع ديگر استفاده كنيم. عملگر انتساب با نوع هاي Booleans, Strings, doubles, singles به خوبي كار مي كند:


StrName = "X"
Bol_The_Assignment_operator_Is_Powrful = True
Dtjills_Birthday = #03/06/1946#


نكته: محصور كردن داده با علامت # داده را به سه قسمت 3 و 6 و 1946 تقسيم مي كند.

ممكن است متوجه شده باشيد كه در ليست قبل از عملگر انتساب استفاده شده است. ليست زير يك نسخه تغيیر يافته از اين كد ها مي باشد كه عملگر انتساب را با كمي تغیير نشان ميدهد.


نام فايل را AssignmentDemo.asp بناميد:


<% @ Language="VBScript" %>
<% Option Explict
Dim strName, iAge
%>


<%
Response.Write("Before assigning a value, strName has value ")
Response.Write(strName)
%>


<%
strName= "James"
iAge = 21
Response.Write( "Now strName has value ")
Response.Write(strName)
%>


<%
Response.Write( "Now iAge has value " )
Response.Write(iAge)
%>




تجزیه: خط 3 دو متغير را به نام هاي StrName و iAge تعريف كرده است. خطوط 8 و 9 يك پيغام را مي نويسد كه نشان مي دهد كه StrName قبل از اين كه ما از عملگر انتساب استفاده نماييم چه مقداري داشته است.
خطوط 13 و 14 مقادير 2 متغير را تنظيم مي كنند. خطوط 15 و 16 مقدار جديد داده شده به متغير StrName را نشان مي دهند. به خروجي نگاه كنيد شما مي توانيد هم اكنون تاييد كنيد كه عمل انتساب درست صورت گرفته است. خطوط 20 و 21 به طور مشابه مقدار جديد داده شده به متغير iAge را نشان مي دهد.